Geslaagd!!!

Yes!!! Het is gelukt. Op 31 augustus 2021 hoorde ik officieel dat ik ben geslaagd. Mijn drie afstudeeropdrachten zijn ieder beoordeeld met een ‘goed’, ofwel een 8. Geweldig. Het laatste studiejaar aan de Christelijke Hogeschool Ede combineerde ik met een extra opleiding van een half jaar aan Hogeschool Windesheim. Deze stelt mij in staat om als officieel geregistreerd kerkelijk werker binnen de PKN aan de slag te gaan. Ook deze opleiding heb ik behaald. Deze fase kan ik nu afsluiten, met de toegekende titel ’theoloog’. Maar het ging niet altijd gemakkelijk…

Soms zat ik er echt doorheen. Lang niet iedereen weet dat. Nu na mijn afstuderen hoor ik veel mensen zeggen: tjonge, het is best snel gegaan. Ja, dat is zo. Het behalen van een HBO-opleiding in 2,5 jaar tijd is mooi. Maar voor mij was het soms wel eindeloos.

Hoge studiebelasting
Vooraf had ik rekening gehouden met zo’n 16-20 uur studeren in de week. De studiebelasting heeft aanzienlijk hoger uitgepakt. Dat heeft verschillende oorzaken. Als eerste studeer ik voor het aangezicht van de Heer, zo heb ik het ervaren na mijn duidelijke roeping voor gemeentestichting of kerkplanting. Uit dankbaarheid vind ik het belangrijk om mijn schoolwerk zo goed mogelijk te doen. Als tweede zit dat ook wel in mijn aard. Als ik iets oppak ga ik voor het maximale, niet voor het minimale. Als derde is de deeltijdopleiding theologie opgezet met het idee dat volwassenen al in de kerkelijke praktijk werken en daar dus hun ‘stage’ kunnen doen zonder dat het een grote belasting is. Maar ja, zo werkt dat niet in de praktijk. In mijn afstudeergroep zat maar een enkeling die al een functie had, de rest werkte erbij in allerlei andere sectoren. Die stage was dus voor mij wel extra. En voor de tweede opleiding voor kerkelijk werker in de PKN, moest ik nog een extra stage lopen. Vele avonden zat ik te leren of te werken aan mijn werkstukken. En niet alleen ’s avonds ook overdag. Die tijd kon ik niet aan mijn gezin besteden. Dat viel me soms zwaar. Af en toe zat ik er best doorheen, en ook Gertine had er soms wel even genoeg van. Dankzij haar steun heb ik me 2,5 jaar kunnen afzonderen voor mijn studie. Anders was het niet mogelijk geweest.

Ik klaag niet!
Let op, ik zeg dit niet om te klagen. Zeker niet! Ik heb genoten van mijn opleiding. Ik kon mezelf echt verliezen in de literatuur die ik voor de opleiding moest lezen, zo interessant vond ik het. Ik las zelfs meer boeken dan per se nodig was. Ook maakte ik meer werk van leervakken, omdat ik niet alleen leerde maar me ook ging bedenken hoe ik de boeiende stof zou kunnen overbrengen aan jongelui tijdens catechisatie bijvoorbeeld, of in een gesprek of discussie met iemand anders. Ik probeerde het dus gelijk toe te passen. De opleiding was geweldig om te doen! Bovenstaande schrijf ik om een inkijkje te geven in mijn ‘studentenleven’.

God voorziet
In deze jaren hebben we gezien hoe de Here wonderlijk ons leven leidt en voorziet in wat we nodig hebben. In het eerste leerjaar moest ik drie assessments doen om vrijstellingen te krijgen. In totaal zou dat rond de 70 uur gaan kosten. Ik moest aantonen over allerlei kennis en competenties te beschikken. Ik heb casussen voorgelegd uit mijn dagelijkse werk als communicatieadviseur. Maar alleen vertellen is niet genoeg. Ik moest de boeken weer in om te onderbouwen waarom ik doe wat ik doe. Theorieën en modellen die ik vroeger geleerd had en nu vanuit routine gebruik, mocht ik weer boven tafel halen en als bewijs en onderbouwing van mijn werk. Die assessments heb ik gehaald, met als gevolg 1,5 jaar vrijstelling. Vandaar die 2,5 jaar. Maar het bijzondere was dat ik in dat eerste jaar veel werk had in mijn bedrijf. Ik wist niet waar ik 70 uur vandaan moest halen. Tot een klant me belde en zei dat een opdracht nog even niet doorging, omdat zijn projectleider nog niet klaar was. Dank u Heer! Briljant! Ik kreeg precies het uitstel dat ik nodig had om mijn assessments te schrijven.

Een andere bijzondere voorziening die de Heer gaf, was mijn groep medestudenten. Een fantastische groep mensen. De Heer heeft een band gesmeed tussen ons. We hadden het goed met elkaar. We steunden elkaar, ook als er privé moeilijkheden waren. We hielpen elkaar waar nodig. Geïnteresseerd in elkaar, biddend voor elkaar. Prachtig. We hebben warm contact. We zijn al een keer buiten school samengekomen en we hebben afgesproken dat te blijven doen.

Ook financieel voorziet de Heer. Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat we nog in ons huis zouden wonen. Er zitten best wat kosten aan ons huis, maar we redden het precies. Wonderlijk. Ook dat ik van mensen giften mocht ontvangen. Ik ben ontzettend dankbaar voor deze mensen die zo betrokken bij ons zijn en bereid zijn wat af te staan aan ons. Maar bovenal dankbaar naar de Heer toe, die Zijn kinderen geeft wat ze nodig hebben, en daarvoor ook weer andere mensen gebruikt.

Ook ben ik dankbaar dat de Heer op het juiste moment bemoedigingen geeft. Bijvoorbeeld door een bijbeltekst te geven tijdens het bijbellezen, of door gemeenteleden heen die een bemoediging mailen of een kaartje sturen. Dat is nou samen gemeente-zijn. Heerlijk.

Kortom, ik rond een geweldige studietijd af, waar ik met veel genoegen, blijdschap en dankbaarheid op terugkijk. Ik prijs mijn Vader in de hemel voor Zijn kracht en liefde, ook als ik wel eens mopperde 🙂