Het eerste jaar van mijn studie heb ik als zeer bijzonder ervaren. Op de momenten dat ik heel druk was met school, had ik minder werk. En als ik niet zo druk was met school, had ik meer werk.
Een voorbeeld is het assessment dat ik moest maken. Om voor 1,5 jaar vrijstelling in aanmerking te komen, moet ik een assessment doen, wat zo’n 70 uur kost. Via drie casussen toon ik aan over de juiste competenties en theorie te beschikken. 70 uur….? Man… hoe ga ik dat voor elkaar krijgen tussen studie, gezin en werk in? God plant als geen ander: op het moment dat ik aan mijn assessment moet beginnen, belt een klant op dat een opdracht een week is vertraagd. Dank U wel Heer!
Nu zit ik in een heel andere fase. Door corona heb ik weinig werk. Daarom is Gertine meer gaan werken. Ik doe meer het huishouden. Ook nu vertrouw ik op God. Er gebeuren bijzondere dingen, waardoor ik weet dat God voor me zorgt. Recent belde een klant me op voor een korte opdracht. Meer dan een jaar geleden hadden we de samenwerking beëindigd, omdat we elkaar niet aanvoelden en daardoor niet effectief genoeg waren. Bijzonder dat hij me nu opnieuw belt en denkt dat we nu wel samen kunnen werken. En het gaat goed! Ook ontvingen we een gift. God is goed en steeds weer laat Hij zien dat Hij voor ons zorgt.
Recente reacties